sangoes2cambodia.reismee.nl

De vleermuizen-vloot

Het is gebeurd! Het moest er ooit van komen: ik heb mij een Cambodjaan aan de haak geslagen. Moest u steil achterover gevallen zijn, krabbel dan nu maar weer recht. Niet voor eeuwig en altijd, uiteraard. Of tot de dood ons scheidt. Maar als je hier 's avonds 'in den donker' en 'in een afgelegen gebied' ergens naartoe wil, dan is er maar 1 optie: een vent inhuren. En ja, ik hoor u al denken: waar moet die dan 's avonds, in den donker, in een afgelegen gebied zo persé naartoe? Welja, naar de gerenommeerde Batcaves in Battambang (voor de mama: vleermuizen-grotten). Googel maar even.

En zo word je eerst een hele dag lang door je persoonlijke gids-slash-tuktuk-rijder op sleeptouw genomen en van hot naar her gereden. Wáár of wát hot en her precies was, hoop ik u later te kunnen vertellen. Meneer zijn Engels stond nogal wat in zijn kinderschoenen. Vandaar. Maar hij deed toch zo hard zijn best. Ge zoudt hem dus 5 'freng' gegeven hebben. In elk geval voldoende foto's genomen. Googel-Lens zal me later hopelijk wel feilloos kunnen verklappen hoe mijn dagprogramma er nu precies uitzag. Ik ben zó benieuwd. En op het einde van de rit eindig je dan, samen met je nieuwbakken/tijdelijke vent vóór de eerder genoemde Batcaves, om te kijken naar hoe miljoenen vleermuizen, bij het vallen van de avond, plots en gezamenlijk hun grot uitvliegen, de volle 20 minuten lang. Zo brengt een mens hier dus zijn anders eenzame avonden door: al wachtend bij een donkere, kille grot, waar miljoenen vleermuizen plots, en uit het niets als een kilometerslange zwerm bijen, over je kop zoeven. Qua romantiek kan dit volgens mij wel tellen. Je moet je dus gewoon proberen inbeelden dat 1 simpele vleermuis plots zegt: 1-2-3, start! En nu vliegen maar! Ik vond dit persoonlijk nuttige informatie :-)

Enfin. Mijn eerder geplande boottocht tussen mijn vorige en huidige bestemming viel dan uiteindelijk toch niet zo pijnlijk uit als gevreesd. Moest het u al interesseren, uiteraard. De verwachte 8u of meer, waren er uiteindelijk maar 7-en-een-half, de verwachte houten zitplanken, waren voorzien van een - weliswaar doorzeten - kussentje, en er diende maar een tiental keer manueel ingegrepen te worden met een meterslange stok toen de boot dreigde vast te lopen doorde té lage waterstand. Zo'n boottochtje van - omgerekend - een werkdag-lang (kwestie van u een referentiepunt te geven) is dan weer altijd de ultieme gelegenheid om wat te socializen met gelijkgestemde zielen. Deze keer op het menu: een paar Ieren, Australiërs, en een handvol Nederlanders. Al kom je die laatste wel weer overal tegen. En zo'n boottochtje begin je doorgaans met een 15-tal mensen. Lekker comfortabel, zou je denken. En zelfs nog wat been- en bewegingsruimte op overschot. Maar eindig je met een boedhistische monnik erbij (onderweg ergens opgevist, niet letterlijk uiteraard), nog maar een 9-tal mensen (onderweg ergens over boord gegooid, ook niet letterlijk), maar vooral héél veel koopwaar voor en tussen je benen, en als het even kan tot op de schoot. Koopwaar, onderweg van alle kanten op onze boot gesmeten. Want zo'n bootje verplaatst zich tussen de huisjes van opeenvolgende drijvende vissersdorpjes, en zo speelt je tijdelijke cruiseship ook even voor vracht- of containervervoer. Beeld je dus gewoon in dat je naaste keer een zak vol commissies van de Delhaize ofzo naar de toeristenbootjes op de Brugse reien begint te smijten. "Hier sie ! Zet maar af aan de Gentpoort !"

Zo, straks,vertrek ik (busje komt zo) naar mijn volgende bestemming, hoofdstad Phnom Penh. Eindbestemming, zou je denken, gezien mijn terugvlucht van daaruit vertrekt. Maar is de enige mogelijkheid om van daaruit op mijn daaropvolgende bestemming te geraken. Nee dus, ik heb mij niet misrekend. Weer urenlang op een transportmiddel, maar lekker genietend van het voorbij scheurende landschap. U hoort mij niet klagen. Ik zou niet meer durven.

Tot over enkele dagen !

S

Reacties

Reacties

Guido

Wat een verhaal! Terwijl je geniet van de batcave vervloek ik de vleermuis die blijft kamperen op mijn zolder. Geniet verder met volle teugen. Abraço.

Maxime

Waaaaw. Vanaf nu mag je mij elke dag bedtimestory’s schrijven ik ben fan!

Marianne

Huhum, jongedame... ja, die Nederlanders vind je echt overal. Zelfs tot in N-Z. Remember? ? Zeg eens, is dat tuktuk-gebeuren nou echt ook zo'n macho-wereldje. Echt geen vrouwen dan?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!