sangoes2cambodia.reismee.nl

De tikkende klok

Je zou verwachten dat in Aziatische landen de geur van rijst en noedels, en spicy kruiden enzo je hele reukorgaan voor eeuwig en altijd als een parasiet zou binnengeslopen zijn. Dat is ook zo. Punt. Andere lijn.
Tenzij je hier met een rugzak rondtjoolt die je om de zoveel dagen in- en uit moet pakken en niet altijd door iedereen met de nodige zachte aanpak behandeld wordt : dan komt daar de geur van kokos nog eens bij. Mijn flesje kokos-douchegel heeft het dus begeven. En mijn kleren en de rest van mijn hebben en houen hebben dus ongewild een plakkerige Caraïbische douche gekregen. En nu loop ik dus rond als een wandelende kokosnoot. Of een Bounty, zo u wil. Nog een fles rum en nen ananas erin zien te kieperen, en ik kan er wel een gekende cocktail mee verzinnen. Het kon dus altijd erger.
Soit, mijn palmboom-eilandje heb ik na 2 dagen ingeruild voor mijn voorlaatste - slik - bestemming : Kampot. Zá-lig stadje. En alles netjes en modern enzo. En relatief veilig want met trottoirs en al. Ongezien. Eventjes niet moeten zwalpen tussen alle gemotoriseerde verkeer hier. Ook wel veel 'land for sale'. Maar wellicht nét iets te ambitieus qua afstand om in aanmerking te komen als mogelijk weekend-verblijf.
Twee dagen en 3 nachten op een eiland waren dus duidelijk ruim voldoende om elk zandkorrelke te tellen. Een paar keer zelfs. Om van White beach naar Long Beach te wandelen, en van Long Beach naar Lonely Beach, en zo kan ik wel nog even doorgaan. Om de rest van mijn parcours nog wat uit te stippelen, en mijn e-reader vanonder het letterlijke stof te halen. Dat mijn kokoseilandje eigenlijk ook eerder een half party-eiland was dat dag en nacht wakkerblijft (ik noodgedwongen dus ook) - het Ibiza van Cambodja, zeg maar - deze info was mij blijkbaar ontgaan in de reisgids. Klinkt idyllisch, twee dagen op een paradijs op aarde. Ervan uitgaand dat er in het aards paradijs ook nauwelijks water uit de kraan komt (tenzij een verdachtebruine substantie), en er links en rechts prisen in je strandkamertje te vinden zijn, wat doet vermoeden dat er af en toe ook wel eens elektriek zou moeten zijn. Het is bij een occasionele bevestiging gebleven. Maar geen probleem.De was en de plas kon ook in zee. En ikzelf werk op zonne-energie.Dus dat scheelt weeral.

En voor de rest? Welja, voor de rest geef ik mezelf elke avond een highfive om weeral eens een dag in de hektiek van het verkeer overleefd te hebben, is mijn frigo wat in de war, en staat er als vieruurtje straks bijgevolg bevroren mango met ijsblokjes op het menu, en doet mijn grote teennagel er alles aan om hier te blijven, en doe ik er dan weer alles aan hem van het omgekeerde te overtuigen. De onderhandelingen zijn nog bezig.
Enfin, en voor de rest-rest raakt nen mens wel eens uitverteld. Het besef nadert dat mijn Cambodjaanse dagen al lang maar op 1 hand meer te tellen zijn, en ik dus liever en beter nog eens alles er uit zou willen halen, ipv 'achter de computer' te zitten. U zal het mij wellicht niet kwalijk nemen.

S

Reacties

Reacties

jezus

hallo,
ja ook ik leef nog, maar gezien ook tot de werkende klasse, loopt mijn lees-en antwoordtijd op de blog wat vertraging op. Ik moet nu eenmaal mijn aandacht hard verdelen de laatste tijd, ik had het voorspeld, ik kom tijd tekort, maar we boeren verder.
Blij te horen dat je het daar supergoed stelt, we hebben nog geen ambassade nodig gehad, dus voorlopig ben je nog niet spoorloos geweest.
tot de volgende alvast!

Jo

Sandra,
Blijf gerust wat langer,tis gewoonweg te leuk om uw verhalen te lezen.

Marianne

Dankjewel, lieverd. Wat was je weer geweldig. Geniet nog heel even & hou het vooral veilig op en boven de grond ✈☀️?

Guido

Hey Sandra,
Ik loop wat achter, was dan ook de laatste 5 dagen in het achterland van Brazilië, het droge sertão waar bliksem, donder en regentsunamis (om even in jou sfeer te blijven) het noordoosten teisterden. Dus weet niet in hoeverre je reis bijna verlopen is maar genoot met volle teugen van je laatste twee verhalen. Als je op weg België bent, goede thuiskomst. Abraço forte.

Hilde

Wat een verhalen zeg! We reizen een beetje met je mee. Weinig nieuws vanuit Brugge. Het weer heeft z'n kuren. Ik doe m'n best om zoveel mogelijk terugvorderingen aan te vragen tegen je terugkomst. Én ben in jouw plaats naar de start van de dames voor een ritje Brugge-De Panne gaan kijken op de markt. Geniet van je laatste dagen!

Karen

Het was leuk weer te mogen meegenieten van je reisverhaal. En ook al is het hier herfst… de gezichten van de mensen die je terug zal zien zullen zonnig zijn ?. Tot ziens…

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!